Τα παλαιότερα χρόνια στην Αγιάσο τά κάλαντα τα λέγανε μόνο την παραμονή των Φώτων. Τα έθιμα όμως τών άλλων περιοχών της Ελλάδος όπου λέγονται τα Κάλαντα και στις άλλες δύο γιορτές του δωδεκαημέρου (Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά) επηρέασε το χωριό μας και άλλαξε την παράδοση.
Τα άτομα που αποτελούσαν τους καλαντιστές έβγαιναν πάντοτε μετά τις εννέα το βράδυ, αφού είχαν πάρει την καθιερωμένη δόση τους (ούζο, κρασί) για να "ζεσταθούν". Τα κάλαντα που λέγανε σε κάθε σπίτι ήταν αυτοσχέδια ανάλογα το νοικοκυριό που βρισκόντουσαν.
Έτσι λοιπόν και ο Ξουμπλιαστής σήμερα σας παραθέτει για φέτος τα παρακάτω Κάλαντα μεταφέροντάς σας στα παλιά χρόνια!
Άρχισι γλώσσαμ' άρχισι
αρχίν'ση μή φουβάσι,
τσί τα τραγούδια που θα πείς
καλά να τα θυμάσι!
Σήκου κυράμ' να στουλιστείς
ταχυά να πάς στα Φώτα,
που θα βαφτίσιν του Χριστό
τσ΄είνι μιγάλη δόξα!
Μέρα χρουνιάρα σήμιρα
φέραμι τα σχαρίτσα,
τσι νοικουκύρ'ς να κατιβάσ'
τού δίσκου μι τα φ'νίτσα!
Συ σένα πρέπ' αφέντη μας
στου γάδαρου καβάλα,
να σαλαγάς τα "χάμουρατ'"
ιμ'κρά είνι γιά μιγάλα!
Χρόνια πουλλά να ζήσιτι
γιου Κστός να σας φρουντίσει,
απ' ν' Εφουρία προυπαντός
που θα σάς γουνατίσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου