Γιουρτάζουμι του κάστανου,
ουμό βραστό τσι ψ'μένου,
ούλου τού κόσμου π' του νησί,
έχουμι καλισμένου.
Πουλές γι βιταμίνισίτ',
καθάρσιου σπουδαίου,
πανεύκουλα τά πράγματα,
σα πάς μεσ' τ' αναγκαίου.
Μεσ' πείνα μάς ξιλάσπουσι,
σ' νουδιά μή τά χουρτάρια,
ματσίζατου σα του κριγιάς
τσι βάζατου στά πτάρια.
Στου καστανιώνα προυσουχή,
τ' χουριού μας γί γιρλάντα
γιατί σα πεί να ξιραθεί,
χιρέτα μας γιά πάντα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου